Deel dit bericht!  

BuZz Leiden op zoek naar een BOP in het JUP

Sociaal werkers Marlies Tiepel en Tessa den Dulk van BuZz Leiden zijn op zoek naar een huiskamer. De buurtontmoetingsplek (BOP) aan de Willem Klooslaan en het buurthuis aan de Boshuizerkade zijn te ver weg voor de bewoners van het Jacques Urlusplantsoen. “Je moet dichtbij zitten om mensen achter de voordeur vandaan te krijgen”, zeggen Den Dulk en Tiepel.

De problemen van bewoners van het Jacques Urlusplantsoen, ook bekend als het JUP, zijn legio. Mensen met schulden, mensen zonder werk, die de taal niet goed genoeg spreken en problemen hebben met administratie en vaak een ongezonde leefstijl hebben. Tiepel en Den Dulk weten dat hun werkwijze mensen vooruit kan helpen. “Een kopje koffie drinken, veel praten, mensen blijven uitnodigen om mee te doen aan activiteiten. Op een gegeven moment durven ze dan ook met hun problemen te komen.”

Huiskamer
Maar om dat effectief te kunnen doen, wil welzijnsorganisatie BuZz Leiden in de haarvaten van de samenleving zitten. En daarvoor hebben ze een eigen plek nodig in het JUP. “We mogen nu de ruimte van de huismeester gebruiken en daar is dan ook iemand van ons elke donderdag”, zegt Tiepel, “maar dat is niet genoeg. We zijn er natuurlijk heel blij mee, maar we willen er elke dag zijn.” Een huiskamer waar je met tien mensen kunt zitten, met een keukenblok om koffie, thee en bijvoorbeeld soep te kunnen maken en een apart spreekkamertje voor vertrouwelijke gesprekken. “Dat is onze droom”, zegt Den Dulk.

Verslaggeefster Gerry van Bakel in gesprek met Tessa den Dulk en Marlies Tiepel, sociaal werkers bij BuZz Leiden.

Die buurtontmoetingsplek wil BuZz Leiden graag verwezenlijken met de sociale partners van Incluzio, SOL, woningcorporatie Portaal en de gemeente. “We hebben elkaar nodig, wij hebben ook niet alle expertise in huis”, zegt Tiepel, “maar de wijkagenten staan ook achter dit plan en ik denk dat de kleine ondernemers in de buurt ook een rol in kunnen spelen en natuurlijk ook de buurtbewoners zelf.”

Ze zien de veranderingen bij mensen die de weg weten te vinden naar de BOP aan de Willem Klooslaan. “Het gaat niet altijd snel”, zegt Tiepel, “soms duurt het jaren. het gaat stapje voor stapje.” Het begint met binnenkomen, eens een kopje koffie of thee meedrinken en langzaamaan meedoen aan activiteiten. “We zien mensen echt opbloeien en uiteindelijk een opleiding doen en betaald werk vinden.”

Simpel
Den Dulk denkt dat het uiteindelijk geld oplevert als het welzijnswerk voet aan de grond kan krijgen in het JUP. Maar eerst moet er een ruimte gehuurd worden en daar moet geld voor op tafel komen. Tiepel en Den Dulk proberen overal gehoor te vinden voor hun droom. “Het liefst willen we morgen al die BOP hier”, zegt Tiepel, “maar dat is wellicht niet haalbaar, maar wel zo snel mogelijk.” Want de nood is hoog, zien zij beiden. “Het is eigenlijk heel simpel, het JUP heeft gewoon een eigen BOP nodig.”