Raad akkoord met bedrijventerrein in Oostvlietpolder

Onder het toeziend oog van een twintigtal bewoners van de Oostvlietpolder heeft de commissie Ruimte & Groen donderdagavond de plannen voor de aanleg van een 40 hectare tellend bedrijventerrein in de Oostvlietpolder besproken. Het CDA kwam, geïnspireerd door een alternatief plan dat de Vereniging Bewoners Vrouwenweg vorige week presenteerde, met een eigen plan dat volgens woordvoerder Jan-Jaap de Haan tegemoet komt aan alle bezwaren. Wethouder Hillebrand wilde er niks van weten. “Het kan niet, want het is in strijd met de Flora- en Faunawet. Ons plan geef ik 99 tot 100 procent kans van slagen, bij dat van u acht ik die kans uitgesloten”. Volgens wethouder Geertsema kan eind 2005 de eerste paal geslagen worden.

Hoewel het CDA dus met een eigen plan kwam voor de invulling van het bedrijventerrein, zit de partij nog altijd met de vraag of het terrein er eigenlijk wel moet komen. “Wij hebben twijfels bij de noodzaak, de plek en de vormgeving,” aldus Jan-Jaap de Haan die de onderbouwing van het collegeplan onduidelijk vindt. Het CDA kondigde na een toelichting van de wethouders Hillebrand en Geertsema aan het eigen plan te zullen handhaven als de Leidse gemeenteraad aanstaande dinsdag definitief een besluit neemt over het bestemmingsplan.

Collegepartij PvdA voelt mee met de twijfels van de omwonenden die het nut en de noodzaak van het bedrijventerrein niet zien, maar wil niet terugkomen op eerdere besluiten. De realisatie van het bedrijventerrein is opgenomen in het collegeprogramma waar de partij van Conny Broeyer voor getekend heeft. Broeyer schetste wel het schrikbeeld van een lange, 24 meter hoge betonnen muur langs de hele Europaweg. “Wij willen dat echt voorkomen”. In een toelichting gaf PvdA-wethouder Hillebrand aan dat er juist bewust is gekozen voor een stedelijk karakter voor deze entreeweg naar Leiden. Een bouwhoogte van 24 meter past daar goed bij. “Daarbij moet u denken aan showrooms van autobedrijven op de begane grond met daarboven bijbehorende kantoorruimte,” vulde wethouder Geertsema aan.

Ook D66 en GroenLinks willen voorkomen dat Leiden ‘weer zo’n stadje langs de snelweg wordt met een industrieterrein als entree’. Wethouder Hillebrand gaf toe dat er inderdaad veel slechte voorbeelden zijn, maar om die reden komt er een Beeld/Kwaliteitsplan. Hij beloofde zijn best te doen om een voorbeeld te vinden van een plek in Nederland waar zo’n stedelijke entree wel mooi is uitgevoerd. Fractievoorzitter Gerard van Hees en D66-raadslid Arjan Stoffels kondigden aan daar dit weekend dan te gaan kijken.

Leefbaar Leiden is fel tegen bebouwing van de Oostvlietpolder. “Dit unieke stuk grond mag niet verloren gaan,” aldus raadslid Ben Blankenstein. Ook LWG/De Groenen is tegen het plan. De partij ziet meer in revitalisering van bestaande bedrijventerreinen, zoals De Waard en Roosevelt.

De VVD ontvangt het plan juichend. “Leiden heeft ruimte nodig voor bedrijvigheid. We lopen achter en die 40 hectare is goed voor 4000 nieuwe banen,” zo vertolkte raadslid Frederik Zevenbergen de liberale gevoelens van zijn fractie. “De ligging biedt een unieke mogelijkheid voor ondernemers. Centraler in de Randstad kan haast niet”.

Fractievoorzitter Paul Day van de SP is niet overtuigd van de noodzaak van een nieuw bedrijventerrein. “En zeker niet op die plek. Bouwen op groen, nóóit doen!”. Herstructurering van de Leeuwenhoek levert volgens de socialisten voldoende ruimte op om de Oostvlietpolder als bedrijvenlocatie overbodig te maken. Ook ziet zijn fractie meer in het in regionaal verband ontwikkelen van bedrijfsterreinen buiten Leiden. Bijvoorbeeld in Alkemade, Oegstgeest en Valkenburg. Volgens VVD-wethouder Geertsema (economische zaken) klopt Day’s verhaal niet. “In Roomburg en Alkemade is helemaal geen ruimte beschikbaar. Die is al uitgegeven”.

Collegepartij GroenLinks is wel overtuigd van de noodzaak van extra bedrijfsterreinen, maar wil wel harde garanties dat het bij de Oostvlietpolder blijft. “Als we in de Oostvlietpolder gaan bouwen, dan nergens anders meer,” vond fractievoorzitter Gerard van Hees die er bovendien voor pleitte om pas te gaan bouwen als de verkoop op gang is gekomen: “We moeten niet bouwen voor leegstand”. Van Hees hield ook een pleidooi voor een andere indeling van de polder, waarbij de bedrijven op de plek zouden moeten komen waar nu volkstuinen zijn. De volkstuinen zouden dan kunnen verhuizen naar de plek waar nu de bedrijven zijn gepland. Daar wil het college echter niet aan. Los van het feit dat ingrijpende wijzigingen in het plan te lang duren, het bestemmingsplan moet 24 januari vastgesteld zijn, heeft wethouder Hillebrand geen trek in het openbreken van het convenant dat de gemeente heeft met de volkstuinders die voor een deel al in het recente verleden zijn verhuisd van Rijnhof naar de Oostvlietpolder.

De ChristenUnie is bang dat met de vaststelling van het voorgestelde bestemmingsplan er een precedent wordt geschapen. “Ergens moet de groene grens getrokken worden”. Ook de bouw van een 40-tal woningen langs de Vlietweg kan in de ogen van de CU geen genade vinden. “Dat is een enorme inbreuk”. Bovendien vindt de CU dat de termijn waarop nu moet worden besloten veel te kort is. “Weer worden we met het mes op de keel tot een besluit gedwongen”. “Als u dat echt zo voelt, dan moet u het anders doen,” bood wethouder Hillebrand een opening. “U kunt ook alleen een besluit nemen over het gebied tussen de Vrouwenweg en de Europaweg. Zo voorkomen we dat daar villa’s gebouwd worden, maar u neemt dan wel een besluit dat alleen planschade oplevert, zonder dat er de mogelijkheid van ontwikkeling van de rest van het gebied tegenover staat. Dat levert voor het bedrijventerrein een forse vertraging op, maar het kan wel”.

D66 is onder voorwaarde akkoord met de komst van het industrieterrein. Maar niet van harte, zo bleek uit de woorden van raadslid Arjan Stoffels: “De keuze tussen de ecologische vergezichten van een groene polder en het belang van een gezonde ontwikkeling van de stad Leiden is lastig. Van mijn fractie mag ik zelfs het woord ‘kloten’ gebruiken”. De partij wil wel een aantal garanties. Zo moet koste wat kost voorkomen worden dat er zware, vervuilende industrie komt in de Oostvlietpolder en zijn de windturbines die in het plan zijn opgenomen voor het duurzaam opwekken van energie de partij een doorn in het oog. “Wij vinden het middel in dit geval erger dan de kwaal”. Verder wil D66 een meer gefaseerde uitvoering van het plan. “De verbreding van de A4 en de aanleg van de N11 maken in de toekomst wellicht een andere inrichting mogelijk”. Dat stuitte op grote bezwaren van wethouder Hillebrand die wel wilde toezeggen dat bij de uitgifte van de grond zo ver mogelijk van de Vlietweg wordt begonnen.

Leiden Oostvlietpolder