Van kilo’s coke tot nachtvlinders: de jubileumeditie van Beelden in Leiden

De jubileumeditie van Beelden in Leiden, de jaarlijkse beeldenroute op de Hooglandse Kerkgracht, opent op 20 mei. Onder de titel Sferen tonen zes jonge talentvolle kunstenaars nieuw werk waarbij wordt gekeken naar hoe wij ons als mens verhouden tot de openbare ruimte. De beelden zijn te zien tot en met 8 augustus.

Hoe we deze ruimte ervaren is veranderlijk, mede bepaald door historische feiten, toekomstdromen, wensen, trauma’s en de ervaring van de ander. De kunstenaars hebben zich bezig gehouden met de vraag hoe kunst mensen meer bewust kan maken van onze omgeving en nieuwe denkbeelden en ervaringen ten aanzien van de openbare ruimte.

Beelden in Leiden bestaat sinds 2012 en is een platform voor jonge nieuwe kunst in de openbare ruimte. De stichting wil het Nederlands kunstklimaat versterken en de werken door ze in de openbare ruimte te plaatsen dichtbij en zo drempelloos mogelijk bij de mensen brengen. De aandacht gaat uit naar jonge kunstenaars met een professionele praktijk, die op landelijk en eventueel internationaal niveau aan de weg timmeren maar nog niet eerder op deze schaal in de openbare ruimte hebben gewerkt.

Cor van der Velden sprak in Nieuws071 met organisator Femke IJsinga over Beelden in Leiden 2021.

Tijgerhuiden
Maud van den Beuken onderzoekt de fysieke relatie tussen de mens als volume in verhouding tot de geografische ruimte waarin deze zich bevindt. In Leiden continueert Van den Beuken haar interesse in de grenzen tussen land en water en de conservering van het landschap. Voor Jason Hendrik Hansma speelt het begrip van de tussenruimte een sleutelrol in de beschouwing van hoe ons lichaam zich zowel esthetisch als politiek verhoudt tot digitale en analoge ruimtes. Hoe vormen grenzen zich tussen verschillende sferen? En voor wie werpen wij drempels op?

Kilo’s cocaïne, tijgerhuiden en andere zaken die onttrokken worden aan de markt, worden door de overheid verbrand en zo ontmanteld tot grondstof: energie. Dit gaf kunstenaar Vibeke Mascini aanleiding om na te denken over het omzetten van deze energie via een energetische installatie die vervolgens cocons van nachtvlinders tot ontpoppen brengt. Thomas Swinkels is geïnteresseerd in invasieve fenomenen in onze stedelijke omgeving. Via een interesse in de levensloop van de Japanse Duizendknoop, een sterk woekerende plant die Von Siebold rond 1830 meenam naar Leiden, stuitte de kunstenaar op de gelijkenissen tussen hedendaagse transportcontainers en 19e eeuwse Wardian cases; mobiele terraria die werden gebruikt voor de bescherming van buitenlandse planten die overzee naar Europa werden gebracht.

Lungiswa Gqunta legt de nadruk op het creëren van sterk zintuiglijke, ruimtelijke ervaringen die proberen de sociale ongelijkheden en vormen van onderdrukking en geweld te benoemen, die een erfenis vormen van zowel patriarchale overheersing als kolonialisme. Voor Sferen realiseert Gqunta een werk dat zowel refereert aan een rivierbedding als een bed – beide plekken van rust of trauma. Riet Wijnen, ten slotte, legt verbanden tussen abstractie, waarneming, taal en structuur: meestal via de reconstructie van een verhaal, biografie of specifiek verleden. Haar vaak sculpturale werk, dat zich leent voor een monumentale schaal, is voor het eerst in de openbare ruimte te zien. In Leiden toont Wijnen een werk dat balanceert tussen sculptuur en meubelstuk, waar het publiek zich fysiek toe kan verhouden.

Cultuur Leiden Maatschappij