Abdelkader Benali schrijft gedicht voor Maarten Biesheuvel

Op 23 mei bereikte de ‘Leidse’ auteur Maarten Biesheuvel de pensioengerechtigde leeftijd.Ter gelegenheid van zijn verjaardag schreef auteur en Libris-literatuurwinnaar Abdelkader Benali een gedicht voor de door hem bewonderde collega-auteur. Dit gedicht werd uitgegeven door uitgeverij Meulenhoff en de Leidse Boekhandel de Kler.

Aan Maarten
Of: pastorale overdenkingen tijdens een avondwandeling tussen de kevers

I
Caro Maarten, elke reis herbergt een
Doel, en als er geen doel is, dan is een
Herberg zo gevonden. Dat zocht ik
voor mijn nodeloos ongeruste

Brein: een herberg waar de gedachten nog
In het bezit waren van hun originele
Scheppingskracht, taal tapten, zoals
De herbergier het bier. Dit is mijn begin.

II
Als er een lichaamsdeel is dat de faculteit
Van het vinden bezit, dan is dat niet de voet
Of de kruin, niet de neus en zeker niet
Onze oren. Het is de vinger. Jij weet dat.

Caro Maarten, de vinger herbergt
Vreemde streken. Kan de trekker over-
Halen, pagina´s omslaan, iemand aan
Wijzen die van het lotje getikt is, en

Toch doet dat alles mijn vinger niet. Mijn
Vinger zocht zich een ander tijdverdrijf,
En ik had niks anders te doen, dan te volgen
Want wie staat er op tegen een opgeheven vinger?

Ik rolde vanochtend een wereldkaart uit,
Nog in de klas gebruikt om, de polder
Negerend, uit te vinden waar mijn
Bewondering voor jou vandaan komt. Want

Zei niet iemand: zoekt en gij zult vinden,
En waar beter gezocht, dan op een wereld
Kaart die zelfs de grootste zwerver nog
Een huis aanbiedt? Landlopers zijn we allang

Niet meer, behalve dan in de gedachte, om zo
Bij een voorlopige kern van je werk uit te komen,
Maar, vergeet dat niet, dames en heer, er is meer!

III
Caro Maarten, jouw oeuvre lijkt gek
Genoeg precies op de mijne. Ieders oeuvre
Zou op het jouwe moeten lijken, zoals
Kafka meer gemeen heeft met ons

Dan wij met Kafka. Elke schrijver op
zoek naar zichzelf is schatplichtig
aan wat zich in jouw meester
Lijk hoofd voltrok en nog steeds

In banen die buiten het schrijven om
Worden geleid voltrekt. Het zou te
Makkelijk zijn om nieuwsgierigheid
Naar de werking van jouw brein te

Veinzen – dat is net zoiets als een
Aap vragen hoe hij de noot vasthoudt.
Het antwoord blijft uit, de handeling zet
Zich vast.  Schrijven heeft behoefte aan tralies

Om Erover heen te kunnen springen, maar
Dat wil nog niet zeggen dat die tralies
Dan ons ook maar vast moeten houden.  Abdelkader Benali, 2004

Leiden Maarten Biesheuvel