“Ik heb hier niks meer. Ik wil alleen maar sterven.” Anderhalf jaar na het dodelijk ongeluk van de 7-jarige Doris zat haar moeder dinsdag vol tranen in de rechtbank. Als het aan justitie ligt, krijgt de 28-jarige C. B. een taakstraf van 240 uur voor het veroorzaken van het dodelijke ongeluk op de Steenstraat in Leiden. Het Openbaar Ministerie (OM) vindt dood door schuld bewezen.
B. opende het portier van een taxi waarin hij zat en zag daarbij Doris over het hoofd. Het stuur van de fiets waarop de 7-jarige reed, werd geraakt door het openslaande portier. Doris viel op de weg en kwam onder een aankomende lijnbus terecht. Ze overleed ter plekke aan haar verwondingen.
“Toen het gebeurde ben ik op mijn knieën gevallen. Ik schreeuwde zo hard. Ik dacht: dit is een film, dit gebeurt niet echt. Het enige wat ik wilde was sterven. Een groot deel van mij is ook doodgegaan die dag”, vertelde C. B. uit Parijs huilend in de rechtszaal over het moment dat hij zag dat hij Doris had geraakt. Hij hield tijdens de inhoudelijke behandeling van de zaak vol dat hij die dag, 5 juni 2021, uiterst voorzichtig was geweest en “alles had gedaan om zo’n situatie te voorkomen”. Het OM zag dit echter anders.
Camerabeelden
Op camerabeelden die werden getoond in de rechtszaal, was te zien dat de taxi waarin hij zat half op de weg en half op de stoep in de Steenstraat stond. De vader en moeder van Doris fietsten samen met haar richting de Blauwpoortsbrug en wilden het voertuig links voorbijgaan.
In de verte was kort daarvoor al een aankomende bus te zien. Toen het portier werd geopend, was de bus die uit de tegenovergestelde richting kwam, net de voorkant van de taxi gepasseerd. Doris werd geraakt door het portier en viel op de grond, waarna ze onder de bus terechtkwam. Die stopte abrupt.
Stoep
B., die zichtbaar emotioneel was in de rechtbank, probeerde de dag terug te halen. Hij vertelde tijdens de zitting: “Ik werd wakker met pijn in mijn rechtervoet. Ik belde het spoednummer en moest naar het ziekenhuis om een foto te laten maken. Ik kon niet lopen en bestelde een taxi. Mijn moeder ging mee.” Nadat er een foto van zijn voet was gemaakt, bestelde hij weer een taxi. Die stopte daarna rond 13.00 uur op de Steenstraat. Korte tijd later vond het fatale ongeluk plaats.
B. vervolgde: “Het was niet makkelijk om uit de taxi te stappen. Ik dacht dat ik zo voorzichtig mogelijk was.” Omdat hij zoveel pijn aan zijn voet had, besloot hij aan de kant van de weg uit te stappen, ondanks dat zijn moeder hem eerst vroeg aan de kant van het trottoir uit het voertuig te komen. “Ik dacht: ik zet de deur eerst op een kiertje, dan zien mensen ook dat ik naar buiten kom.”
Geschreeuw
Vervolgens zou hij de deur naar eigen zeggen weer dicht hebben gedaan. “Ik wilde nog voorzichtiger zijn.” B. opende daarna voor de tweede keer het portier, waarna Doris werd geraakt. Naar eigen zeggen had hij wel goed gekeken en haar echt niet gezien. “De taxichauffeur verklaarde dat hij op dat moment nog zei “nee, nee, niet doen”, waarna hij een hoop geschreeuw hoorde”, las de rechter vervolgens voor.
Maar volgens B. heeft de taxichauffeur die woorden nooit gezegd, reageerde hij dinsdag in de rechtbank. “Mijn moeder en ik hebben ook vaak tegen elkaar gezegd: waarom heeft de taxichauffeur juist niks gezegd?”
Kracht
Twee getuigen, waaronder de moeder van Doris, hebben echter verklaard dat hij de deur de tweede keer met harde kracht opengooide. B. zei: “Ik doe dat nooit. Als ik in een taxi zit, ben ik voorzichtig. Mijn hele leven al. Ik was me bewust van de situatie. Ik herinner me helemaal niet dat ik dat heb gedaan en ik zou dat ook niet kunnen begrijpen. Dat zou ik nooit doen”, hield hij vol.
Verkeersregels
Ook gaf hij aan dat hij al jaren in die buurt woonde en dat bussen nooit vanuit die richting rijden. De rechtbank bevestigde dat er die dag sprake was van een andere verkeerssituatie. “Uit het proces-verbaal bleek inderdaad dat er sprake was van allerlei bijzondere omstandigheden, die ook met corona te maken hadden, waardoor bussen die dag toch die kant opreden”, lichtte de rechter toe. Ook was het die dag drukker dan normaal doordat er markt was op de Beestenmarkt. Het OM vond echter dat dit niks veranderde aan de situatie.
Het voorval had veel impact in de stad. Veel mensen zagen het gebeuren. De stad was dagen in rouw en er ontstond een grote bloemenzee op de Beestenmarkt. Met een minuut stilte werd het jonge slachtoffertje nog massaal herdacht in de stad.
Waaien
De moeder van Doris vertelde in de rechtbank: “Zij was de reden om te ademen, te eten, te lachen, te leven en de reden dat ik hier ben. Ik ben een moeder, maar nu een andere moeder. Ik ben mijn mooie meisje verloren.”
Ze vertelde dat ze samen met Doris vanuit Iran naar Nederland is gekomen, zodat ze Doris een beter leven kon geven. “Ik ben hier gekomen om haar zwarte, krullerige haar in de wind te zien waaien, maar ik zag haar haar onder het bloed. Ik zie haar koude lichaam elke avond voor me. Ik kan mijn huis niet uit: ouders hun kinderen naar school zien brengen. Ze was vol hoop en liefde. Waarom opende je die deur van die kant? Ik heb hier niks meer. Ik wil alleen maar sterven”, ging ze huilend verder.
Waarschuwing
Haar vader liet nog weten dat het ongeval en het verlies van Doris ook een enorme impact hebben gehad op haar zusje. Hij richtte zich nog tot B.: “Waarom heb je nooit een bericht gestuurd, waarom heb je geen bloemetje voor Doris gestuurd? Waarom heb je op die manier de deur opengedaan. Ik hoor de klap nog steeds in mijn hoofd. Waarom heb je niet naar de waarschuwing van de taxichauffeur geluisterd?”
B. zei dat hij in de tussentijd wel een brief wilde sturen, maar dat onder meer slachtofferhulp en zijn advocaat dit hadden afgeraden. “Ik heb zo vaak voor Doris gebeden. Ik weet niet waar ze is: in het paradijs of in een nieuw lichaam. Ik denk niet dat dit ongeluk voor mij voorbij is, het gaat nooit voorbij”, reageerde hij weer huilend.
Gevangenis
“Vindt u zelf dat u gestraft moet worden?”, vroeg de rechter nog aan het eind. B.: “Ik ben geen rechter. Ik wil niet gestraft worden voor iets wat ik niet gedaan heb. Ik denk het niet. Ik zit al heel lang in mijn eigen gevangenis. Ik zit in mijn kamer en huil in mijn hoofd. Ik ben nu al voor mijn hele leven gestraft.”
De officier van justitie zei dinsdag dat zij geloofde dat B. van tevoren wel degelijk meerdere malen is gewaarschuwd. Ook dat hij überhaupt niet mocht uitstappen van de taxichauffeur, die dit verklaarde. “Ik zie geen reden tot twijfel en waarom de taxichauffeur een onjuiste verklaring zou geven”, aldus de officier van justitie. “Verdachte verklaart dat hij door het raam keek. Maar ik kan verdachte hierin niet volgen. Als hij naar links en rechts zou hebben gekeken, had hij de bus, de vader, Doris, haar moeder en nog een vierde fietser gezien moeten hebben. De conclusie is dat verdachte niet of zeer vluchtig heeft gekeken.”
Sleutelstad Media
Middelstegracht 87A
2312 TT Leiden
E-mail
redactie@sleutelstad.nl
Telefoon Redactie
071 - 5235907
